Hotel NidzkiRuciane-Nida, ul. Nadbrzeżna 1

Hotel Nidzki*** jest eleganckim hotelem o wysokim standardzie i nowoczesnym wystroju.
Recepcja jest czynna 24 godziny na dobę i otwarta na Państwa pytania i propozycje.
Ponadto do Państwa dyspozycji oddajemy taras widokowy górny i dolny oraz dozorowany parking.
Na życzenie Państwa organizujemy spotkania towarzyskie, rodzinne i biznesowe,
a ponadto zjazdy, szkolenia i konferencje jak również wszelkie imprezy okolicznościowe.
Hotel Nidzki*** jest hotelem rodzinnym. Dla naszych małych gości mamy specjalnie urządzony plac zabaw oraz mały pokój bawialniany.

Urządzając pokoje postawiliśmy przede wszystkim na komfort i wygodę naszych gości. Eleganckie meble i wygodne łóżka to nieodzowny element tworzący klimat naszego hotelu. Te komfortowe warunki sprzyjają zarówno doskonałemu wypoczynkowi,
jak i efektywnej pracy.
Hotel posiada ok. 150 miejsc noclegowych w 65 pokojach:
- 8 pokoi 2-osobowych z łożem,
- 41 pokoi 2-osobowych z dwoma łóżkami,
- 12 pokoi 3-osobowych (w tym 10 pokoi z trzema pojedynczymi łóżkami i 2 pokoje
z łożem i jednym pojedynczym łóżkiem),
- 3 apartamenty (w tym dwa z łożem i pojedynczym łóżkiem i jeden w stylu "królewskim" tylko z łożem).
Dodatkowo istnieje możliwość łączenia dwóch pokoi 2- i 3-osobowych w 2 studia
z dwoma oddzielnymi łazienkami.
Wszystkie pokoje wyposażone są w łazienki, TV satelitarną, telefony oraz lodówki.

Ruciane-Nida – miasto w woj. warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, nad jeziorem Nidzkim i jeziorem Guzianka Wielka, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Ruciane-Nida.

W wieku XIII po podbojach w latach 1253-1254 oraz układach z Kazimierzem Kujawskim, kolejnymi gospodarzami tych terenów zostali Krzyżacy. Obecny obszar Miasta i Gminy Ruciane – Nida wchodził wówczas w skład prokuratorii piskiej. Wraz z przybyciem Krzyżaków rozpoczęła się planowa akcja osadnicza, która największe nasilenie przybrała po podpisaniu traktatu nad jeziorem Mełno w 1422 roku, ustalającego granice między państwem Krzyżackim, Polskim i Litewskim. Po hołdzie Pruskim w 1525 r. ziemie te weszły w skład świeckiego państwa pruskiego, będący lennem Polski. Pomimo kontynuowanej przez władze Pruskie polityki kolonizacyjnej, do XVIII wieku rejon Rucianego-Nidy pozostał słabo zaludniony, przede wszystkim na skutek najazdów Tatarskich i Litewskich, a także nawiedzających te rejony klęsk żywiołowych. Najbardziej intensywny etap zasiedlania tych ziem nastąpił dopiero po roku 1825, kiedy to Król Fryderyk III wydal rozporządzenie dające prawo do osiedlania się na tych ziemiach staroobrzędowców (starowierców). Pierwsze wsie nazywane od imion swych założycieli, powstawały w gminie Ruciane – Nida już od roku 1830. Obok typowej zabudowy mieszkalnej wznoszono molenny – kościoły obrządku starej wiary, a także pustelnie i klasztory (dwa męskie i jeden żeński).