Informujemy, iż na naszych stronach w celach świadczenia usług stosujemy pliki cookies i podobne technologie. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Możesz zmienić te ustawienia, dowiedz się więcej z Polityki Prywatności.
Zamknij

Wernisaż Wystawy Metoda według projektu Pauliny Ołowskiej w Studio Voltaire w Londynie, 2013

Wernisaż Wystawy Metoda według projektu Pauliny Ołowskiej w Studio Voltaire w Londynie, 2013
Odsłona gdańska tej wystawy stara się wykorzystać algorytm konceptualny, który został stworzony przez Paulinę Ołowską.
Gdzie?
Gdańska Galeria Miejska 2
Powroźnicza 13/15, 80-828 Gdańsk
Kiedy?
15 września 2017 od 19:30
Organizator
Gdańska Galeria Miejska

Wystawa, którą serdecznie Państwu przedstawiamy jest kontynuacją konceptualną innej wystawy, pod tytułem: "The Method" Pauliny Ołowskiej. Została ona pokazana w Studio Voltaire (Londyn) w roku 2013. Artystka wówczas zaprezentowała prace wybrane:

* Włodzimierza Wieczorkiewicza
* Matthiasa Schauflera
* Władysława Hasiora
* a także realizacje własne

Odsłona gdańska tej wystawy stara się wykorzystać algorytm konceptualny, który został stworzony przez Paulinę Ołowską. Artysta buduje ponownie, poprzez swoistą wypowiedź dotyczącą tematu ograniczenia metody funkcjonowania "totalnego dzieła", narrację kalejdoskopową, która opowiada o metodologiach zróżnicowanych artystycznej pracy oraz z nimi związanych twórczych postawach. Równocześnie, stara się artystka poprzez wykorzystywanie technologii zapożyczania, wprowadzić twórczość artystów zaproszonych przez siebie do środka pola sztuki, wydobywając ich skutecznie z kapsuły czasu, która jest bardzo odległa.

Szukasz noclegów w Gdańsku? Nie szukaj dalej.
Sprawdź naszą ofertę noclegów w Gdańsku

W proponowanym zestawieniu prac Ołowska wynajduje z powodzeniem fantastyczne psycho-folkowe pokłady sprzeczności wewnętrznych oraz napięcia. Eksponuje również mikrofermentacje nadrealistyczne, które powstały na osi czasowej. Robiąc skłon ku formom sztuki endemicznym, zestawiając ze sobą fragmenty nieoczywiste materii znajdującej się w przestrzeni galerii, przy czym tworzy nostalgiczno-futurystyczne osobliwe tableau.

Zaproszeni artyści, do wzięcia udziału w wystawie, tworzą tutaj własne uniwersum. Składa się ono na język niezwykle spójny artystycznych wypowiedzi. Te wypowiedzi można śmiało postrzegać jako swoistą materializację wszelakich lęków, przede wszystkim natury egzystencjalnej, a także poczucia nieustającego niedosytu rozwijającej się niedostatecznie kariery, tęsknot jeszcze niezaspokojonych za "wielkim światem, psychicznych złogów, halucynacji, czy też urojeń. Ten dygot neurotyczny jest związany nie tyle z procesem twórczym, kolażową, fragmentaryczną treścią oraz formą, ileż z "byciem", na przykład byciem w klinczu, czy byciem totalnym artystą, a jednocześnie funkcjonującym człowiekiem w określonych bytowych warunkach oraz w warunkach polityczno - społecznych. Artyści zaproszeni z różnych powodów i względów funkcjonują jako tak zwani outsiderzy.

Tym artystom, którzy sytuują się na obrzeżach nurtów głównych oraz marginesach geopolityki, towarzyszy często, z podwójną siłą, niebywały wewnętrzny heroizm, który w rezultacie przekłada się na cały imperatyw tworzenia. Wznosi się on również ponad ograniczenia własne oraz przeciwności losu. Włodzimierz Wieczorkiewicz i Władysław Hasior - obaj panowie są bardzo czujni na wynaturzenia różnego rodzaju, a także zawarte w nich symbole, byli zawieszeni miedzy duchowością a naturą, związali się też z mistycyzmem oraz z ludową religijnością. Hasior zaś tworzył zestawienia psychodeliczne, które powstawały ze znalezionych przez niego starych oraz zużytych dawno przedmiotów, miedzy innymi tandetnych dewocjonaliów, parafernaliów romantycznych, fragmentów manekinów, jak również z elementów futerkowych odzwierzęcych. Natomiast Wieczorkiewicz, który mieszkał i tworzył w starym kościele protestanckim, znajdującym się w Sulminie, nieopodal Gdańska, tam zajmował się między innymi artystycznym rękodziełem. Jego płaskorzeźby organiczne ze skóry lub mataloplastyka są wręcz totemiczne, posiadają charakter magiczny. Matthias Schauffler wykorzystując siłę rozproszoną napędową ekspresji niemieckiej, skupiony jest głównie na motywie torsu męskiego oraz samej męskości, jak również na jej reminiscencjach urojonych. W swych abstrakcyjnych, melancholijnych kompozycjach na czynniki pierwsze rozkłada pojęcie męskości ułomnej.

Mimo przeważającej obecności kompozycji brikolażowych oraz fragmentarycznych, punktem centralnym naszej wystawy jest figura outsidera-twórcy, który stara się jak może, by określić swoje terytorium, powstające przez uzurpację bądź inercję bezwolną.

Paulina Ołowska przyszła na świat w roku 1976, w mieście Gdańsk. Pracuje oraz mieszka w Rabce, a także w Londynie. Licencjacki dyplom uzyskała ze sztuk pięknych (Institute of Chicago School the Art), natomiast dyplom magistra zdobyła na ASP Gdańsk. Artystka jest laureatką nagrody, o nazwie Aachen Art Prize, z roku 2014. Jej twórczość była prezentowana na całej kuli ziemskiej, w granicach licznych indywidualnych wystaw, jak również artystycznych projektów, między innymi w:

* Sammlung Goetz, w Monachium, z roku 2007
* The Kitchen, w Nowym Jorku, z roku 2017
* Galeria Zachęta znajdująca się w Warszawie, rok 2014
* Für Internationale Kunst Ludwig Forum, w Aachen, z roku 2015
* Kunsthalle Basel, w Bazylei, z roku 2013
* Stedelijk Museum, znajdujące się w Amsterdamie, z roku 2013
* San Francisco, rok 2010
* Institute Contemporary Arts CCA Wattis
* Pinakothek der Moderne, w Monachium, z roku 2009
* Camden Arts Centre, znajdujące się w Londynie (2009)
* Tate Modern, w Londynie, z roku 2015

Prace artystki były pokazywane również na wielkich grupowych wystawach, miedzy innymi w:

* Grundy Art Gallery, w Blackpool, z roku 2016
* Muzeum of Modern Art, w San Francisco, z roku 2016
* Contemporary Art The European Biennal, Manifesta 11, w Zurychu, z roku 2016
* Centre Pompidou, znajdujące się w Paryżu, z 2016 roku
* Haus der Kunst, w Monachium, z roku 2015
* Muzeum der Moderne, znajdujące się w Salzburgu, z roku 2016
* Muzeum Współczesnej Sztuki Serralves, w Porto, z roku 2014
* Contemporary Art (Baltic Centre), w Gateshead, z roku 2014
* Muzeum of Modern Art, znajdujące się w Nowym Jorku, z roku 2012
* Muzeum Nowoczesnej Sztuki, znajdujące się w Warszawie, z roku 2013
* New Muzeum, w Nowym Jorku, z roku 2011
* Beaux-Arts BOZAR Palais, w Brukseli, z roku 2011
* Muzeum Współczesnej Sztuki, znajdujące się w Barcelonie, z roku 2009
* Contemporary Art (KW Institute), w Berlinie, z roku 2010

Prace artystki są w kolekcjach prestiżowych publicznych oraz prywatnych, między innymi w:

* Tate, w Londynie
* Berlinie, w Sammlung Boros
* Stedelijk Museum, znajdujące się w Amsterdamie
* Städtisches Museum Abteiberg, w Mönchengladbach
* Muzeum Współczesnej Sztuki Serralves, w Porto
* Muzeum Nowoczesnej Sztuki, znajdujące się w Warszawie
* Muzeum Nowoczesnej Sztuki, w Nowym Jorku
* Muzeum of Modern Art, w San Francisco

Na tę wystawę zapraszamy już 15 września 2017 roku, do Gdańskiej Galerii Miejskiej 2.

źródło: coigdzie.pl
coigdzie.pl