Miejskie Muzeum we Wrocławiu bardzo serdecznie Państwa zaprasza na wystawę poświęconą pracą twórczą Zbigniewa Karpińskiego, czyli niestrudzonego analityka obrazu. Otwarcie naszej wystawy nastąpi już 10 czerwca 2017 roku, o godzinie 17:00, natomiast czynna będzie do dnia 31 sierpnia 2017 roku.

Zaprezentujemy Wam kompozycję, która jest poświęcona twórczości artysty. Jest to również konsekwencja naturalna przekazania depozytu w postaci twórczości Karpińskiego. Depozyt ten został przekazany przez profesora Stanisława Kortykę dla muzeum. Ta kolekcja pozwala widzowi na wyczerpujące oraz pełne przedstawienie jak różnorodne były techniki wykonywane przez artystę, a także tematy podejmowane przez niego.

Potrafił on opracować, jak również zanalizować przez swoje cierpliwe tworzenie wielu malarskich szkiców, rysunków, czy też monotypii, żeby wreszcie przeniesione oraz dojrzałe w pełni zostały pokazane w obrazach artysty. Analiza ta jest właśnie kluczem, którym możemy śmiało się posługiwać oglądając, odczytując i analizując ten konkretny przegląd dorobku Zbigniewa Karpińskiego.

Cechą charakterystyczną twórczości jest pewna powtarzalność jeśli chodzi o tematy, które były przez niego podejmowane. Prócz prac przygotowawczych dzieła malarskie opracowywane były przez Karpińskiego w kilku bądź kilkunastu kolorystycznych wersjach. Ta cecha jest szczególnie widoczna na przykładzie pejzażu, swoją drogą to ulubiony temat artysty. Zatem powstały widoki pięknego Wrocławia i jego okolicy, jak również Zabuża i Mielnika, w których spędzał on wakacyjne miesiące, czy Sandomierza i Janowca, gdzie urządzane były plenery prywatne. Powstawały też martwe natury, akty, portrety oraz sceny rodzajowe.

Sztuka Karpińskiego zmieniała się wraz z upływem czasu, ale można ją podzielić, za artystą, na 2 okresy, które różnią się od siebie. Okres pierwszy - inaczej wynik realizacji artystycznego programu, który zwano: "realizm wyobrażeniowy". Zdecydowanie opierał się on na szkicach plenerowych, ale kolory nie pochodziły z natury, ale z wyobraźni artysty. Okres zaś drugi zwany: "realizmem bezkompromisowym", gdy artysta porzuca grafikę oraz rysunek, po to żeby malować z fotografii, a prace wykonywane były na zasadzie "notatek odręcznych".