Informujemy, iż na naszych stronach w celach świadczenia usług stosujemy pliki cookies i podobne technologie. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Możesz zmienić te ustawienia, dowiedz się więcej z Polityki Prywatności.
Zamknij
Owce i barany Białego Dunajca
fot.: LadyVoith / Wikimedia Commons CC BY-SA 3.0
Biały Dunajec zostaje połączony z Czarnym Dunajcem i razem już tworzą rzekę o nazwie Dunajec.

Cały region podhalański jest niezwykle specyficzny, ma swój urok bez wątpienia. Sami górale również są bardzo ciekawymi ludźmi, w wielu przypadkach to weseli tradycjonaliści. I choć nie lubię generalizować, bo i wśród górali nie brak pewnie tych gorszych ludzkich kategorii to w większości to ciepli, niezbyt zrozumiane mówiący ludzie. Może sprawia to kolorowy, barwny folklor tego regionu? Może właśnie wspomniana wyżej gwara? Może po prostu majestatyczne góry z widokami jakich nie uświadczymy nigdzie indziej? Może jeszcze co innego lub wszystko naraz sprawia, że tak wielu ludzi odwiedza te miejsca.

Bialy Dunajec, rzeka i wieś

Wysokość na jakiej położona jest wieś Biały Dunajec wynosi 660 – 950 metrów nad poziomem morza. Nazwa „Sołtystwo” znana w Białym Dunajcu od bardzo dawna, ponieważ jest to określenie najstarszego terenu wsi i równocześnie najniżej leżącego. Nie można zapomnieć o rzece, która płynie przez to miejsce i nazywa się tak jak wieś, czyli Biały Dunajec. Jest to górska rzeka, a dokładniej dopływ Dunajca (prawy). Długość Białego Dunajca sięga trzydziestu jeden kilometrów natomiast powierzchnia jego zlewni to jakieś dwieście dwadzieścia cztery kilometry. Z danych bardziej technicznych, liczbowych warto jeszcze dodać, że wysokość tej rzeki to około pięćset siedemdziesiąt siedem.

Szukasz noclegów w Białym Dunajcu? Nie szukaj dalej.
Sprawdź naszą ofertę noclegów w Białym Dunajcu

Swój początek bierze ona w Poroninie, gdzie łączą się Zakopianka i Poroniec. Poza wsią Biały Dunajec płynie ona jeszcze przez Szaflary a także przez Nowy Targ.  Tam to właśnie Biały Dunajec zostaje połączony z Czarnym Dunajcem i razem już tworzą rzekę o nazwie Dunajec. Jeśli chodzi o sam charakter rzeki to można go podzielić na dwa biegi. I tak w górnym biegu jest to typowa rzeka górska, w której to spotkać można ogromne głazy a także bystrza oraz baniory. Te ostatnie są zagłębieniami a wspomniane bystrza to miejsca, w których na rzece istnieje szansa przyspieszenia przepływy wodnego. Natomiast w dalszym swym biegu Biały Dunajec jest regulowany oraz przechodzą przez niego dość wysokie progi.

Sprawa wędkowania w Białym Dunajcu ma się następująco: otóż ryby można łowić od piętnastego marca do piętnastego grudnia. W rzece znajdują  się pstrągi tęczowe a także pstrągi potokowe. Inne ryby, które spotkać tutaj można to lipienie oraz głowacice.

Początki Białego Dunajca

Historia tego miejsca podobno rozpoczęła się wraz z rokiem 1564, czyli w drugiej połowie wieku szesnastego. Osadę wówczas zamieszkiwali kmiecie. Pierwszy sołtys wsi i zarazem jej zasadźca to kmieć właśnie o nazwisku Pawlik Jędrzej. W granicach wieku XVII głównym zajęciem we wsi był wypas owiec na dużą skalę. Owce mają duże znaczenie w kulturze nie tylko naszej, rodzimej, ale również w kulturze całego świata. W klimacie śródziemnomorskim szczególnie hodowano te zwierzęta. Nie można nie podkreślić a propos owiec ich znaczenia symbolicznego nie tylko w kulturze, ale także w sztuce czy religii.

Baranek Paschalny na przykład znajduje swe bogate znaczenie w judaizmie. W chrześcijaństwie natomiast bardzo często występuje Jezus Chrystus jako Dobry Pasterz swych owieczek, w znaczeniu symbolicznym, ponieważ określają one „stado” wyznawców Chrystusa – ludzi. Biblia określiła pasterzami owiec Jakuba, króla Dawida, Mojżesza oraz Abrahama. Także Arabowie odnoszą się do owiec w sposób symboliczny w swoim wyznaniu. Poza tym Baran jest jednym ze znaków zodiaku. Wiążą się z nimi horoskopy, które niektórzy ludzie odbierają bardzo poważnie i nie rzadko kierują się nimi w życiu, natomiast inni podchodzą do horoskopu sceptycznie i z przymrużeniem oka.  Wspomniany wyżej Baran charakteryzuje się podobno spontanicznością i szczerością.

Wypas owiec w Białym Dunajcu

Wracając do naszych owiec domowych, bo o nich właśnie chciałam napisać słów kilka w kontekście Białego Dunajca, gdzie wypasano je i taktowano tę pracę jako najważniejszą na tym terenie. Istnieją informacje, że właśnie owce zostały jako pierwsze  udomowione przez ludzi. Na początku hodowli tych zwierząt pozyskiwano dzięki nim mleko, także skóry oraz mięso rzecz jasna. Owce  średnio żyją jedenaście – dwanaście lat, ale w gospodarczych zajęciach używa się ich do jakiegoś szóstego roku życia. Wymagania owiec nie są wielkie i trudne do zaspokojenia. Jak każdy żywy organizm owce potrzebują codziennie świeżej wody do picia, a zwłaszcza owce, które spodziewają się w niedługim czasie potomstwa.

Wełna stosunkowo dobrze chroni te zwierzęta przed zimnem jednak owce lubią kryć się przed wiatrem w różnych, dobrze do tego służących miejscach jak na przykład krzewy, czy drzewa. Także człowiek tworzy tego typu miejsca schronienia dla swoich owiec w postaci parawanów z siana, słomy. Do budowy użyć można również bądź sklejkę w dolnej części wsadzoną stabilnie w ziemię. Maciorka to określenie na samicę tego gatunku, którą wykorzystuje się w hodowli rozpłodowo. Barana określa się inaczej jako tryka. Zaś młodą owieczkę nazywamy jagnięciem a samca, który jest przeznaczony na ubój nazywa się skop.