Niechorze jest wsią znajdującą się w województwie zachodniopomorskim. Miejscowość ta nie nosiła nazwy Niechorze od samego początku. Do roku 1945 mówiono o niej z języka niemieckiego Horst, natomiast po 45 roku było to Horzewo, potem już znane nam bardziej Niechorze. Leży ona w powiecie gryfickim oraz w gminie Rewal. Dokładnie między Bałtykiem a Liwią Łużą. Znajduje się tutaj morskie kąpielisko a także morska przystań, to sprawia, że Niechorze jest miejscowością letniskową, do której chętnie przyjeżdżają Turyści zwłaszcza letnia porą.
W roku 2013 przeprowadzono badania, dzięki którym dane takie jak liczba ludności zostały zbadane i liczba ta wynosiła 979. W początkach swojego istnienia Niechorze było wsią rybacką. W roku 1866 powstała tutaj latarnia morska, która jest ważnym punktem w miasteczku. Zbudowano ją na wysokim brzegu typu klifowego. Można ją rzecz jasna zwiedzić i w związku z tym stanowi ważną atrakcję turystyczną. Wyposażona jest ona w taras widokowy i jak nie trudno się domyślić rozciąga się z niego wspaniały widok na wybrzeże rewalskie. Ogród znajdujący się przy latarni oraz sama latarnia mają swoje miejsce w rejestrze zabytków. Latarnia ta jest równocześnie stacją brzegową ( projekt HELCOM i system AIS-PL). Oznacza to, że system ów pozwala automatycznie monitorować poruszające się statki.
Początki latarni niechorskiej sięgają roku 1860, w którym to zapadła decyzja o jej wybudowaniu i o takiej potrzebie w ogóle. Zaczęła ona działać w roku 1866. Budulcem wieży latarnianej była licowa cegła. W czasie wojny, a dokładniej w roku 1945 pocisk trafił w latarnię i niestety ją zepsuł. Dodatkowo znalezione zostały, już po wojnie, pozostawione tam przez hitlerowców ładunki wybuchowe, które na szczęście nie detonowały. Następnie odbudowano latarnię i ponownie zaczęła działać w roku 1948. W roku zaś 1999 został przeprowadzony gruntowny remont.
Kolejny remont przypadł na rok 2008 i swym zasięgiem obejmował laternę oraz taras widokowy. Nastąpiła wówczas wymiana podłoża a także balustrad jak również wymieniono zabezpieczającą siatkę. W roku 2015 pozbyto się sprzed głównego wejścia do obiektu żywopłotów, które okalały teren oraz ogrodów, wszystko po to, by rozpocząć przebudowę miejsca przed wejściem do latarni. W bliskości naszej latarni znajduje się szlak turystyczny E9. Jest to Szlak nadmorski im. Dr Czesława Piskorskiego.
Jako ciekawostkę dotyczącą latarni w Niechorzu oraz samego Niechorza warto dodać, że kręcono tutaj kilka scen z filmu „Beata”. Film powstawał w roku 1964, a reżyserowała go Anna Sokołowska. Sceny te kręcono między innymi na plaży a także przed latarnią. Poza tym jeszcze na wieży latarni. Fabuła filmu opowiada historię młodej dziewczyny – właśnie Beaty, która postanawia w swym młodzieńczym buncie uciec z domu. Szuka jej przyjaciel o pseudonimie „Ramzes”, którego z kolei gra Marian Opania. Poszukiwania prowadzą właśnie nad morze i do wyżej opisywanej prze mnie latarni. Tam Ramzes spotyka się z latarnikiem. Film znany jest większości Polaków, kultowy jak to się mawia stary, polski film. W produkcji główną rolę gra słynna Pola Raksa. Właściwie Pola Raksa nazywała się Apolonia Raksa, urodzona w roku 1941 na terenach, gdzie dziś znajduje się Białoruś.
Debiut aktorki przypadał na lata pięćdziesiąte, ale nie chodziło w początkach o aktorstwo. Mianowicie jej wizerunek pojawił się w magazynie młodzieżowym o tytule „Dookoła Świata”. Wówczas wpadła ona w oko reżyserce „Szatana z siódmej klasy”. Maria Kaniewska zatrudniła więc Raksę i ten właśnie film był aktorskim początkiem Poli. Aktorka ukończyła studia w mieście Łódź, a studiowała ona na Wydziale Aktorskim. Raksa najpierw grała w łódzkim Teatrze Powszechnym następnie w warszawskim Teatrze Współczesnym. Któż zaś nie pamięta słynnej Poli Raksy w filmie „Uprowadzenie Agaty”.
Kiedy kobieta wycofała się z życia aktorskiego zajęła się przeróżnymi odsłonami prac plastycznych, a szczególnie projektowaniem kostiumów i ubrań. Jeśli mowa jest o Poli Raksie to nie sposób również nie wspomnieć o jej roli w kultowym polskim serialu „Czterej pancerni i pies”, gdzie zagrała niezapomnianą Marusię.
Kolejną ciekawostką dotyczącą latarni jest fakt, że jej wizerunek pojawił się na krajowym znaczku pocztowym. Wydany został rzecz jasna przez Pocztę Polską w maju 2006 roku. Wieś Niechorze głównie rozwinęła się w kierunku turystyki i rekreacji. W celu pielęgnowania tych aktywności zbudowano przy samej plaży wielki kąpielowy pawilon. Znajdowała się tam zjeżdżalnia. W tamtych czasach, czyli w okolicach roku 1938 w Niechorzu było wiele miejsc noclegowych przeznaczonych właśnie dla Turystów i letników. Poza prywatnymi domkami i pokojami, znajdowały się we wsi także cztery hotele jak również około dziewiętnastu pensjonatów. Modne i popularne były tu również zabiegi wodolecznicze polegające na medycznych kąpielach oraz na kąpielach w morskiej ciepłej i zimnej wodzie.
Dodaj nowy obiekt
Działamy na serwerach host1.eu