Artyści: Tomasz Armada i Pat Guzik; Kuratorka wystawy: Gabriela Warzycka-Tutak; graficzna identyfikacja: Marcel Kaczmarek.

Raj to wyspa, piekło też. Na świecie jest wiele wysp bardzo oddalonych od macierzystych krajów, iż ciężko jest umieścić je na jakichkolwiek mapach. Są one często po prostu pomijane. Jednak czasami są osadzane na kartograficznej oślej ławce, inaczej ciasnej ramce, którą spycha się na sam brzeg, posiadają własną skalę, jednak bez informacji o położeniu rzeczywistym. Wówczas stają się przypisami do kraju, można by rzecz "zbędnymi" lub daleko ciekawszymi niżeli jego masywny korpus kontynentalny.

"Atlas wysp odległych" - Judith Schalansky

Zaczynamy podróż. Jesteśmy zatem na wyspie, która leży na Morzu Arabskim, strefa klimatów tropikalnych. Podczas pory wilgotnej średnia temperatura wynosi tutaj około trzydziestu stopni Celsjusza. Stoimy przy bramie, kiedyś najważniejszym monumencie miasta, jednak dziś porasta go dzika roślinność. W gąszczu przebijają się natomiast wieże oraz krzywoliniowa kratownica, wyrzeźbiona w żółtym bazalcie. Zaś za łukiem bramy są schody, które wiodą nas ku wodzie. Co rzuca się nam w oczy jako pierwsze? Port z zatoką. Można z niego popłynąć na kolejną wyspę, również bardzo odległą. W dzielnicy, która sąsiaduje z portem, dodatkowo osnutej mgłą biegają sobie psy, w nietypowym kolorze indygo...Chowają się oraz wyłaniają zza chmur. Ta dzielnica wyspy, którą spowija ciemność daje schronienie przez ciepłem. Jednak bardzo wysoka jest cena tego schronienia - skażona ów kolorem - indygo, modnym w tym sezonie. Ochładzając się psy taplają się w wodzie, ziewają, rozciągają się i rozbudzają powoli do życia. Fale natomiast wściekle biją brzeg i nadają rzeczywistości wokół intensywną barwę błękitu. Tu leży wyspa, jeden z końców znanego ludziom świata, gdzie karawana jedzie dalej, a psy po prostu szczekają.

Kontynuujemy podróż palcem po naszej mapie, wiedziemy ją pomiędzy strefami klimatu wilgotnego kontynentalnego i zwrotnikowego monsunowego klimatu. Po drodze zbieramy doświadczenia i inspiracje, odkrywamy też samych siebie, czy zbliżamy się ku miejscom, które nie posiadają rzeczywistych położeń, ale pozwalają by zastępować tła zdarzeń dowolnymi obrazami, które przychodzą nam na myśl. To w takiej przestrzeni, wykorzystując w tym celu technikę, zwaną green screen, zastaną Państwo codzienność, gdzie ubrania to nośniki historii oraz przeżyć. Bez przemieszczania się w sposób kompulsywny docieramy więc do sedna naszej drogi. Cumujemy razem ze smutnymi, czy niechcianymi ubraniami, które bardzo świadomie nie pragną być trendy. To miejsce, z pozoru jest w centrum. Ale zostając tutaj dłużej, czujemy się na uboczu, jakbyśmy byli wyłączeni z ciągłego uczestnictwa. Tutaj nie trzeba o nic pytać, na przykład czy pasujemy, bo jesteśmy w przestrzeni bezpiecznej i wolnej od osądów. Na betonowej jasnej podłodze leżą sobie wymieszane ubrania; zrzucone z wieszaków i zmiksowane. A pomiędzy nimi biegają właśnie Niebieskie Psy. Przy okazji opowiadają Państwu swe niewygodne prawdy, gubiąc po drodze sierść i ocierając się o nas.

Pat Guzik razem z Tomkiem Armadą zabiorą nas w podróż ku nieznanemu lądowi. Oddaleni od siebie, prowadzący rozmowę kilkumiesięczną. Wymieniają doświadczenia oraz refleksje, równocześnie kontestują odzieżowy przemysł. Rozmowy poza czasową strefą, wyszyte 8391** rodzajami ściegów. To właśnie będziecie Państwo mogli odczuwać przestrzeń krojoną na miarę naszych czasów.

P.S. Po ulicach większego z miast, znajdującego się w Indiach przez parę dni biegało sobie 11 niebieskich psów. A winne temu jest zanieczyszczenie powietrza oraz wody.

Zapraszamy zatem Państwa bardzo serdecznie na wernisaż wystawy, który odbędzie się już 7-go czerwca 2019 roku, w Gdańskiej Galerii Miejskiej 1, znajdującej się przy ulicy Piwnej 27/29. Wydarzenie rozpocznie się o godzinie 18:00 i jest bezpłatne.