Informujemy, iż na naszych stronach w celach świadczenia usług stosujemy pliki cookies i podobne technologie. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Możesz zmienić te ustawienia, dowiedz się więcej z Polityki Prywatności.
Zamknij

Otwarcie Wystawy Pod soczystym zielonym mchem, ktoś schował białe kości

Otwarcie Wystawy Pod soczystym zielonym mchem, ktoś schował białe kości
Wystawa z powodzeniem wpisała się w nostalgiczne rozmyślania za czasami w których nie istniał wybór pomiędzy tym, co nadprzyrodzone a światem "ludzkim".
Gdzie?
Centrum Aktywności Twórczej w Ustce
Zaruskiego M. 1a, 76-270 Ustka
Kiedy?
4 kwietnia 2019 od 18:00
Za ile?
bezpłatnie
Organizator
Bałtycka Galeria Sztuki Współczesnej w Słupsku

Wystawa pod tytułem "POD SOCZYSTYM ZIELONYM MCHEM, KTOŚ SCHOWAŁ BIAŁE KOŚCI".
Krzysztof Maniak
Wojciech Ireneusz Sobczyk
Natalia Bażowska
Bianka Rolando
Paweł Szeibel
Kuba Woynarowski
Kurator wystawy: Marta Kudelska

Nowe opowieści kiełkować mogą nawet w niepożądanych miejscach, takich jak knieje lasu, uroczysko czy dzikie łąki, a mieszkańcy owych miejsc czyli nadrealne, tajemnicze istoty są już wyćwiczone i oswojone w snuciu wyjątkowych i niepowtarzalnych historii. Jeśli chodzi o wystawę pod tytułem "Pod soczystym zielonym mchem, ktoś schował białe kości" jest odniesieniem do dwóch istniejących w kulturze paradygmatów: po części jest nawiązaniem do zafascynowania grozą oraz tajemnicą, natomiast z drugiej pełnymi garściami czerpie ona doświadczenia płynące z romantyzmu, gdzie przyroda była miejscem w którym działały dzikie, nieokiełznane i mroczne siły, które wymykały się ludzkim rozumom i woli. Wystawa to również 2-ga część tak zwanej "Czarnej Trylogii", której część 1-wsza pod tytułem "Czy może pani sprawdzić, czy sny nie zaplątały mi się we włosach?" odsłonięta została latem 2018 roku w Ustce.

Wystawa "Pod soczystym zielonym mchem, ktoś schował białe kości" to kontynuacja w "magicznym oswajaniu świata", jednakże dodatkowo jest także wizualną narracją o wielu wątkach. Narracja wystawy, która osnuta jest wątkami przyrody, będącej miejscem grozy oraz naznaczona piętnem epoki romantyzmu, widz ma możliwość trafić do miejsc, które pochłaniają i nie dają przeciwstawień typu natura a cywilizacja.

Szukasz noclegów w Ustce? Nie szukaj dalej.
Sprawdź naszą ofertę noclegów w Ustce

Wystawa z powodzeniem wpisała się w nostalgiczne rozmyślania za czasami w których nie istniał wybór pomiędzy tym, co nadprzyrodzone a światem "ludzkim". Natura w swoim obrazie zawiera majestat pełen tajemniczości, ale i opowieść o przemijaniu czy trwaniu wiecznym, o marzeniach o ostateczności i o nieśmiertelności.

Artyści zaproponowani do wystawy: Krzysztof Maniak, Jakub Woynarowski, Paweł Szeibel, Wocjciech Ireneusz Sobczyk, Bianka Rolando i Natalia Bażowska w swojej twórczości kierują się wizją świata w którym nie brakowało miejsca dla zjaw oraz duchów. Opierają się na archetypicznych figurach, które wpisują do krajobrazu. Bywają czarne, bywają też i lśniące, apokaliptyczne, piękne, powstałe z jednej materii. Przywołują nicość i pustkę będącą początkiem nowego, ale i ciemność. Bujne formy, nabrzmiałe oraz spęczniałe potencjalnie mogą stać się wszystkim. Widz może odnieść wrażenie, że to właśnie ta ciemność wydała człowieka, ale i zjawy, które go nękają. I jak wizje końca świata mówią, że zapanuje mrok, to natura istnieć będzie zawsze i to w niej nasz wzrok wyczekiwać będzie majaczące postacie.

Dodatkowo w lesie mieszają się wątki baśniowe i fikcyjne na które nakładają się mrożące krew w żyłach echa nowej historii, jaką jest wojna , holocaust i partyzantka. Pojawiają się także wątki znane w przyrodzie już dużo wcześniej: kult drzew, las jako miejsce zesłania, rozbójnicy, strachy leśne, domek mądrej kobiety, znającej mowę drzew oraz cmentarz i mogiła, które zostały pochłonięte wraz z upływem czasu przez przyrodę, która owiana jest mrocznymi tajemnicami, niekiedy naznaczona ciemną stroną ludzkiej wyobraźni jaką jest zło i śmierć. Gałęzie lekko się kołyszą, a w ich cieniu śpią białe nagrobki. Podczas leśnych wędrówek należy uważać, ażeby nie natrafić na wystające krzyże, mogiły, które zostały usypane gołymi rękoma, z każdym dniem coraz bardziej zatracające się w zieleni traw.

Wystawa pod tytułem "Pod soczystym zielonym mchem, ktoś schował białe kości", to wystawa pełna cieni, jak również pociągająca za sprawą romantyzmu. W jakimś stopniu jesteśmy bezradni, lekceważąco podchodzimy do tego potencjału, ale w głębi ser wierzymy, że zjawa, która majaczy nam przed oczami- zniknie. Jednakże następnej nocy znów wracamy szukać piękna w jej przepięknym obliczu.

Zapraszamy państwa serdecznie już 4 kwietnia 2019 roku do Centrum Aktywności Twórczej w Ustce o godzinie 18.00. Wystawę oglądać można bezpłatnie. Organizatorem wystawy jest Bałtycka Galeria Sztuki Współczesnej w Słupsku.

źródło: coigdzie.pl
coigdzie.pl