W pierwszych dniach stycznia 2017 roku Krzysztof Zalewski wraca do gdańskiego klubu przy ulicy Juliusza Słowackiego 23 Stary Maneż) z ciekawym materiałem, który ukaże się pod koniec listopada na najnowszej płycie Artysty pod tytułem „Złoto”.

Zwykło się mówić, że potrzeba jest matką wszelkich wynalazków. Teraz okazuje się, że również najlepszą muzą. Można stwierdzić, że nowa płyta Krzysztofa Zalewskiego zrodziła się z konieczności i potrzeby częstszego kontaktu z publicznością. Podczas działań promocyjnych poprzedniego albumu – „Zelig” – muzyk pragnął grać jak najczęściej, dla wszystkich, wszędzie. Ot, taki imperatyw twórczy! Pierwszy tour z zespołem, druga trasa... zapowiadało się świetnie. Niestety, niebawem okazało się, że zespół nie zawsze terminowy albo że nie na każdej scenie pomieści się pełny skład. Krzysztof Zalewski zaczął koncertować samodzielnie. Okazało się, że publiczność przyjęła ten projekt entuzjastycznie. Teatr jednego aktora, nawet uproszczony spotkał się z dobrym przyjęciem. Uproszczone wersje skomplikowanych kawałków z „Zeliga” przyjęły się. „Złoto” to konsekwencja tych właśnie koncertów. To efekt szkoły grania, która uczy, że mniej oznacza lepiej. Szkoła ta przekonuje, iż to, co subtelne i ciche, często rozbrzmiewa głośniej niż moc przesterowanych gitar.

W błędzie są ci, którzy uważają, że „Złoto” to jedynie zbiór ballad, śpiewanych do wtóru drgającej cichuteńko gitary – chociaż nawet poszukiwacze takich wrażeń znajdą tu coś dla siebie („Otu”, „Miłość, Miłość”). Album wypełniony jest jednak dynamicznymi numerami („Na drugi brzeg”,„Chłopiec”) oraz wręcz drapieżnymi („Głowa”). Znajdziemy tu puls („Uchodźca”), rozpoznamy groove („Luka”), zidentyfikujemy riff („Polsko”). Kawałek „Jak dobrze” jest mocno porywający, gościnnie wystąpiła w nim fenomenalna Natalia Przybysz.

Jeśli dokona się analizy porównawczej dwóch płyt, sprawny krytyk zauważy, że w porównaniu z wcześniejszym albumem uproszczone zostały jednak aranżacje, brzmienie jest nieco bardziej organiczne, całą płytę cechuje przekaz zdecydowanie bardziej bezpośredni.

Warto też zatrzymać uwagę na tekstach, próbować dostrzec ulotną miłość w niespokojnych czasach. Silny „Uchodźca” (fragm.:„Europie na odsiecz płyną tłumy złamanych serc”), przenikliwy „Polsko” (fragm.: „Nie dam cię monstrom”) i melancholijny „Otu” (fragm.: „Z tobą nie ma zim, bo masz tyle ciepła”) – artysta wyśpiewuje te nadzieje i lęki, które towarzyszą nam wszystkim tu i teraz.

Słowem, jeden spójny collage muzycznych wrażeń i emocji, które razem splatają się w niezwykle spójne credo. W autorskim przedsięwzięciu Krzysztofa Zalewskiego wsparli swym doświadczeniem realizatorskim Robert Szczytowicz, Bartosz Mielczarek, Bartek Królik, Andrzej Smolik, Maciej Staniecki, Krzysztof Tonn oraz Marek Piotrowski. Płyta powstała w Tonn Studiu przy udziale doskonałej rytmicznej sekcji – Andrzej Markowski (basista, współautor kilku utworów). Nie do przecenienia okazało się zaangażowanie Bolka Wilczka.

W imieniu organizatorów serdecznie zapraszamy!